قانون تجارت ایران

قانون تجارت ایران مهم‌ترین مجموعه مدون قوانین مربوط به امور بازرگانی در ایران است که اساس حقوق تجارت ایران را تشکیل می‌دهد. این قانون مشتمل بر ششصد ماده است که از قانون فرانسه اقتباس شده و اساس تمام فعالیت­های تجاری را این قانون معین می­کند. در این قانون اصول مربوط به معاملات تجاری، شرکت­های تجاری، اسناد تجاری و چک، ورشکستگی، اسم تجارتی و شخصیت حقوقی بیان می‌شود. در ادامه به معرفی بخش­های مختلف این قانون می‌پردازیم:

محتوای قانون تجارت

باب اول:

از ماده 1 تا 5. این باب به تعریف تاجر و معاملات تجاری می­پردازد.

باب دوم:

از ماده 6 تا 19. دفاتر تجارتی و دفتر ثبت تجاری را تعریف کرده و معین می‌کند که چه کسانی ملزم به استفاده از این دفاتر هستند.

باب سوم:

از ماده 20 الی 222. این باب یکی از مهم‌ترین بخش‌های قانون تجارت محسوب می‌شود. نکته سوم درمورد باب سوم قانون تجارت این است که مواد 21 الی 93 که مقررات مربوط به شرکت‌های سهامی را شرح می‌داد، حذف شد. سپس به جای آن 300 ماده برای تعیین مقررات شرکت‌های سهامی ایجاد شد. در مورد شرکت­های تعاونی نیز قانون "شرکتهای تعاونی" مصوب 1350 اجرا می­شود. قوانین مربوط به شرکت­های با مسئولیت محدود، تضامنی و نسبی و مختلط سهامی و غیرسهامی، از مواد 94 الی 189 را در بردارد.

"لایحه اصلاحی قسمتی از قانون تجارت" یا همان لایحه اصلاحی، در سال 1347 توسط کمیسیون خاص مشترک مجلسین تصویب گردید. این قانون 300 ماده ای، بخش مربوط به شرکتهای سهامی در" قانون تجارت" یعنی ماده 21 الی 93 را نسخ کرد و بخش مربوط به شرکت سهامی از قانون تجارت حذف و لایحه جایگزین آن گردید.

باب چهارم و پنجم:

از ماده 223 الی 334. این دو باب به اسناد در وجه حامل که شامل برات و سفته و چک هستند، می­پردازند. مباحث این باب شامل قبول و نکول، ظهرنویسی، شکل ظاهری سند، وعده، مسئولیت، پرداخت، حقوق و وظایف دارنده سند، اعتراض و مرور زمان می­شود.

باب ششم:

از ماده 335 الی 356 به مقررات راجع به دلالی میپردازد.

باب هفتم:

از ماده 357 الی 376 مقررات مربوط به حق‌العمل‌کاری (کمیسیون) را بیان می‌کند.

باب هشتم:

از ماده 377 الی 394 مربوط به قرارداد حمل و نقل است.

باب نهم:

از ماده 395 الی 401 مربوط به قائم مقام تجارتی است.

باب دهم:

از ماده 402 الی 411 به بحث ضمانت می‌پردازد. در مطالعه این قسمت از قانون باید قوانین مربوط به ضمانت قانون مدنی را هم مدنظر داشت.

باب یازدهم:

از ماده 412 الی 541 به بحث ورشکستگی می‌پردازد که یکی از بخش‌های بسیار مهم قانون تجارت است،

باب دوازدهم:

از ماده 541 الی 560 راجع به ورشکستگی به تقصیر و تقلب است.

باب سیزدهم:

از ماده 561 الی 575 به اعاده اعتبار تاجر ورشکسته می‌پردازد.

باب چهاردهم:

از ماده 576 الی 582 در تعریف اسم تجارتی است که در مورد اسم تجارتی قانون تجارت بسیار کلی و کوتاه به بیان قواعد آن پرداخته و در این مورد باید به "قانون ثبت اختراعات، طرحهای صنعتی و علائم تجاری" مصوب 1386 مراجعه شود.

باب پانزدهم:

از ماده 583 الی 591 که بخش آخر قانون تجارت است، شخصیت حقوقی را تعریف کرده است و در ادامه آن از ماده 592 الی 600 مقررات نهایی را عنوان کرده است.

 

منبع: http://mag.sabtyar.com/1752/قانون-تجارت/

مزایای ایجاد یک شرکت تجاری...